Tako rzecze Zaratustra

W naszych publikacjach staramy się prezentować Wam sylwetki i poglądy wizjonerów, ludzi którzy na zawsze zmienili otaczający nas świat i to jak go postrzegamy. Wśród nich są już: Nikola Tesla, Thomas Edison, Albert Einstein, Sigmund Freud, Charles Darwin, Leonardo da Vinci, a niebawem również Isaac Newton i wielu innych. Pośród nich nie mogło zabraknąć Fryderyka Nietzsche, którego dzieło mamy zaszczyt przedstawić jako książkę mówioną.

„– I cóż robi święty w lesie? – zapytał Zaratustra. Święty odparł: – Pieśni składam i śpiewam je, a gdy pieśni składam, śmieję się i płaczę, i pomrukuję z cicha: tak Boga chwalę. Śpiewem, płaczem, śmiechem i pomrukiem chwalę Boga, który jest moim Bogiem. Lecz cóż to niesiesz ty nam w darze? Gdy Zaratustra te słowa usłyszał, pokłonił się świętemu i rzekł: – Czemże was mógłbym ja obdarzyć? Pozwólcie mi jednak odejść czem prędzej, abym wam czego nie odebrał! – I tak oto rozstali się ze sobą starzec i mąż, śmiejąc się jako dwa żaki. Gdy Zaratustra sam pozostał, rzekł do swego serca: „Czyżby to było możliwe! Wszak ten święty starzec nic jeszcze w swem lesie nie słyszał o tem, że Bóg już umarł!”

© 2020 Łukasz Tomys Publishing (Hljóðbók): 9788366167728

Þýðandi: Wacław Berent

Útgáfudagur

Hljóðbók: 24 oktober 2020