Strach uleczony łaską - cz.8

Są słowa, które nigdy nie tracą na znaczeniu. Należą do nich: STRACH i ŁASKA. "Strach" przypomina nam, że życie pełne jest niepewności i poczucia winy. "Łaska" przypomina nam, że jest dostępne przebaczenie i nowa nadzieja.

Braciom Józefa niepewność i poczucie winy były dobrze znane. Odkąd nastał czas głodu, który zmusił ich do poszukiwania pomocy w Egipcie, cała ich arogancja prysła niczym bańka mydlana. Nad Nilem potraktowano ich surowo. Jednego z nich, Symeona, zatrzymano w areszcie, a pozostałych - zwolniono warunkowo i wypuszczono do domu. Teraz jadą do Egiptu po raz drugi - z nadzieją, że zdobędą żywność i odzyskają brata. Ale miny mają nietęgie.

Józef (którego nadal nie rozpoznają) zaskakuje ich swoją łaskawością. Choć miałby prawo, by poniżyć i sprawiedliwie ukarać swoich niegdysiejszych krzywdzicieli, pozwala, by nad czarną przeszłością zatriumfowała radość z rodzinnego pojednania. Dla swoich braci, którzy spodziewali się nowych oskarżeń, wyprawia wystawną ucztę.

Historia ta jest obrazem Bożej łaski i jednocześnie zaproszeniem, by przynieść Bogu strach i winę, a w zamian przyjąć dar przebaczenia.

Útgáfudagur

Hljóðbók: 21 oktober 2018