App Store

Google Play

{{seriesTitle}} - Seri buku

Details page - Device banner - 894x1036

Masuki dunia cerita tanpa batas

Dengarkan dan baca

Willem Philipsen

Een moedig, ontroerend en inspirerend verhaal over vooruitkijken en het volgen van je dromen.

In mei 2007 was Willem 23 jaar oud en hard op weg naar de top van de Nederlandse muziekscene. Hij werkte als gitarist voor onder andere Postmen, Soulvation en met Anouk en stond samen met hen op de grootste festivals als Lowlands en Parkpop. Maar aan dit leventje als rockster kwam abrupt een einde toen hij werd getroffen door een herseninfarct. Als gevolg daarvan raakte Willem voor de rest van zijn leven gedeeltelijk verlamd en kwam zijn carrière als gitarist tot stilstand. In één klap waren zijn leven zoals hij dat kende, zijn grote passie, zijn inkomen, zijn toekomst, verleden tijd.

Nu, veertien jaar later, is Willem begonnen aan een missie. Hij wil anderen, jong en oud, laten zien dat je altijd opnieuw kunt beginnen. Zijn herstelproces kostte tijd en inspanning maar heeft hem veel geleerd over vriendschap, vertrouwen en zijn eigen vermogen tot aanpassing. Inmiddels staat zijn leven weer volledig in het teken van muziek en werkt hij als succesvol producer. Daarnaast heeft hij ook andere talenten en kanten bij zichzelf ontdekt. Hij is gelukkig met deze Willem versie 2.0.

In Met de stroom mee vertelt Willem over zijn pad naar herstel en gaat hij in gesprek met mensen die hem hebben geïnspireerd het beste uit zichzelf te halen. Met veel humor, wijsheid en een ongelooflijk optimisme deelt hij zijn inzichten in de hoop hetzelfde te kunnen betekenen voor zo veel mogelijk mensen!

‘De wereld van Willem Philipsen heeft mij geleerd dat de ruimte oneindig is, zolang je maar steeds je grens verlegt.’ Stef Bos

‘In de moeilijkste periode van mijn leven heeft Willem mij de kracht gegeven om door te gaan. Hij inspireert met zijn energie. Willem is het beste voorbeeld van iemand die niet kijkt naar wat hij niet meer kan, maar naar wat hij wél kan. Hij is een van de grootste kanjers die ik ken.’ Sander de Kramer

‘Ik heb diep respect voor de wijze waarop Willem geen uitdaging uit de weg gaat en zichzelf continu dwingt grenzen te verleggen.’ Erik Scherder

Jan Douwe Kroeske

Lind & Co

Inspirerende levensverhalen

Met de stroom mee

Joyce de Ruiter

Inspirerend levensverhaal:
Als Joyce zeventien is, zegt een arts tegen haar dat ze niet van waarde zal zijn voor de maatschappij. Hij suggereert dat ze maar een taal moet gaan leren. ‘Dan kun je misschien een keer een boek vertalen.’ Meer zit er voor haar niet in, is zijn boodschap. Joyce weet op dat moment net dat ze lijdt aan het zeer zeldzame Ushersyndroom, dat ervoor zorgt dat ze steeds slechter gaat horen en zien en rond haar veertigste doof en blind zal zijn. 

De diagnose maakt dat ze haast heeft: ze wil alles zien, alles doen, alles leren, alles meemaken voordat haar wereld definitief donker en stil wordt. Ze is in voortdurend gevecht met haar ziekte, wanhopig op zoek naar een manier om er blij mee te zijn – tot ze inziet dat dat een strijd is die ze nooit kan winnen. 

Dan begint ze ervan overtuigd te raken dat ze de wereld iets te vertellen heeft. Dat ze straks niet meer kan horen of zien, hoeft niet te betekenen dat ze ook zal zwijgen. Nu is ze getrouwd, moeder van twee kinderen, ondernemer en veelgevraagd spreker. Ze kan de invallende duisternis en de stilte niet tegenhouden, maar haar verhaal wel gebruiken om anderen te inspireren en beter te leren omgaan met veranderingen. En nee, ze heeft nooit een boek vertaald. Ze heeft er wel een geschreven. En wát voor een.

Niet horen, niet zien, niet zwijgen

Ferry Zandvliet

Ferry is een ‘ouwe zeikerd’. Hij is boos. Op op zijn omgeving, op de scheiding van zijn ouders, op alles wat niet goed loopt, op de wereld in het algemeen. Tot 13 november 2015. Dan is hij met vrienden bij een concert in het Parijse theater Bataclan als drie mannen met Kalasjnikovs het vuur openen in de volgepakte zaal. Ferry ziet en voelt hoe tientallen mensen naast hem worden gedood. Even weet hij zeker dat ook zijn leven voorbij is. Maar kruipend door het bloed en over de lichamen weet hij wonder boven wonder te ontsnappen. Die ervaring verandert zijn leven. Langzaam maakt zijn boosheid plaats voor dankbaarheid en vergeving, met als hoogtepunt het feit dat hij bevriend raakt met de vader van één van de aanslagplegers. Hij vertelt zijn optimistische verhaal voor een steeds groter publiek. Zo verandert de ‘ouwe zeikerd’ in een inspirator. Dit is een boek over Ferry’s ervaringen van die vreselijke vrijdagavond en de vijf jaar erna: ervaringen die hij niemand gunt, met gevolgen die hij nooit had willen missen. Souvenirs is een les in het accepteren van het onacceptabele en in het vergeven van het onvergeeflijke. … 

Ellie Lust - programmamaker/oud-woordvoerder Politie: "Ferry, je hebt er letterlijk een levenservaring van gemaakt waarmee je probeert anderen verder te helpen in hun leven. Dat is een kracht die ongekend is!"

Humberto Tan, presentator: "Ferry is erin geslaagd zijn verhaal heel intens te delen met de lezer. Hij neemt je mee in die afschuwelijke aanslag waarbij je tijdens het lezen haast vergeet te ademen. Nog knapper is het om te beschrijven hoe je met een dergelijk trauma omgaat. Absoluut niet gemakkelijk, maar wel mogelijk, zo laat Ferry zien."

Kevin Hassing

Souvenirs - Beter na Bataclan

Fien Vermeulen

Dit is niet het zoveelste boek van een kanker-overlever. Dit is het verhaal van Fien, die zo dicht bij de dood kwam dat het leven daarna knap ingewikkeld werd. Ze ontdekte dat je een levensbedreigende ziekte nooit alleen krijgt en dat hij nooit echt overgaat – ook niet als je weer gezond bent verklaard. Met humor en diepgang en volledig schaamteloos beschrijft Fien in dit boek haar leven als jonge vrouw. 
Liefde, carrière, vriendschap, seks en jezelf ontdekken horen daarbij. Net als – in haar geval dan - een kale kop, poepen in een teiltje en ineens BN’er zijn. Het is een verhaal over knokken, vallen, opstaan en weer doorgaan. Niet omdat je een held bent, maar gewoon omdat je leven het waard is.

‘Een survivor gaat keer op keer op z’n muil. Bouwt een kampvuur, brandt het op en doet het de dag erna opnieuw. Weet steeds op te krabbelen om z’n taakjes weer te doen. Niks heldendaad, gewoon broodnodig om de volgende dag te halen.'

GrowingStories

Het regent zonnestralen

Laura Dekker

Als je graag de andere kant van de wereld wilt zien, kun je twee dingen doen. Je kunt de wereld op zijn kop zetten of zelf naar de andere kant gaan.

Zo begint het boek van Laura Dekker, zeilster in hart en nieren. Als achtjarige droomt Laura al van een reis om de wereld. Na een bijna een jaar durende strijd met de overheid wordt Laura eindelijk vrijgesproken en kan ze weg. Op veertienjarige leeftijd hijst de dappere Laura in Gibraltar de zeilen van haar twaalf meter lange zeiljacht Guppy. Ze begint aan het machtigste avontuur van haar leven. In haar eentje wil ze proberen rond de wereld te zeilen, een uitdaging die nog nooit door een meisje van die leeftijd is aangedurfd.
In Een meisje een droom lees je over haar ongelofelijke tocht vol met verrassende en bijzondere ontmoetingen. Niet alleen met dieren zoals dolfijnen die haar vaak uit haar isolement verlossen, maar ook met kleurrijke mensen, variërend van oorspronkelijke eilandbewoners tot stoere zeelui die haar tot haar eigen verbazing als een van hen beschouwen. Hoe zal ze reageren op de eenzaamheid, op hevige stormen of ongelukken? Geeft de overheid zich gewonnen na Laura's vrijspraak?
Als Laura tenslotte anderhalf jaar later ongedeerd de hele wereld is rondgevaren, heeft ze met Guppy meer dan 27.000 zeemijl afgelegd, alle grote oceanen bedwongen, maar vooral zichzelf overwonnen.

Een hartverwarmend verslag van een moedige, waargebeurde expeditie die Laura door haar vechtlust en doorzettingsvermogen heeft neergezet.

Peggy Vrijens

Hollandia

Een meisje, een droom: Solo rond de wereld

Trodessa Barton

Wat zou je anders doen als je nog maar drie jaar te leven had? En waarom zou je daar eigenlijk mee wachten? Trodessa was vierentwintig toen ze haar moeder zag sterven, zesendertig toen ze zelf de diagnose kanker kreeg en achtendertig toen ze als gevolg van een hersenvliesontsteking in coma lag. 

Genoeg om doodsbang te worden, zou je denken. Maar nee. Ze raakte haar angst voor die dood, die ze nu twee keer in de ogen had gekeken, juist kwijt en genoot alleen maar intenser van het leven. Ze begon aan een bijzonder project: tientallen interviews met mensen die – veel te vroeg – wisten dat ze niet lang meer hadden. Welke lessen konden zij haar leren? En zouden die lessen niet iedereen kunnen helpen? We stoppen de dood liefst zo ver mogelijk weg. Maar is het niet veel beter je bewust te zijn van je sterfelijkheid en ernaar te leven? 

Dit boek is het verslag van die complete zoektocht: het verhaal van Trodessa zelf, de gesprekken met stervenden en de dingen die ze samen met hen leerde. Het is een boek dat je niet somberder maakt over de dood, maar vrolijker over het leven.

Irma Hartog

De zin van de dood - Een spiegel voor de onzin van het leven: Een spiegel voor de onzin van het leven

Chermaine Kwant

De dodelijke ziekte van de Haagse Chermaine kreeg haar niet alleen niet kapot, nee, met twee nieuwe longen leeft ze volop door en promoveert ze nu op haar eigen ziekte. Doctor Kwant komt eraan!

Ik ben Chermaine Kwant, maar zeg maar Cher. Een Haagse met een grote mond, een klein hartje en de stem van een kettingrokende blueszanger. Met die eerste twee ben ik geboren, die laatste heb ik te danken aan een enge longziekte en vijf weken aan de beademing. In 2011 was ik 25. Ik had het prima voor elkaar: vriend, eigen diëtistenpraktijk (eigenlijk draait bij mij alles om koken en eten), leuke familie, niks aan de hand. Tot ik op eerste kerstdag in elkaar stortte en een arts me vertelde dat ik pulmonale hypertensie had: een zeldzame dodelijk ziekte die de bloeddruk in mijn longen zo verhoogde dat mijn hart er mee op zou houden. Ik had nog een jaartje, gokten ze. Daar dacht ik dus anders over. Ik? Dood? Je moedah! 

Vijf jaar geleden kreeg ik twee nieuwe longen. Veertig procent van de mensen overleeft zo’n operatie niet, maar ik zat natuurlijk bij die andere zestig. En ik heb een lange adem, want vijf jaar later leef ik nog. En hoe. Met een vriend (een andere dan toen), een bedrijf en zelfs een eigen kookboek. Om het helemaal af te maken doe ik nu onderzoek naar ‘mijn’ ziekte. Binnenkort promoveert die Haagse met die grote mond dus mooi tot doctor Kwant. Maar zeg vooral Cher. 

PS: Oké, ik ben ook nog bijna iedere dag bang dat die kloteziekte terugkomt of mijn lichaam mijn longen afstoot en ik hartstikke doodga. Zo is het ook. Grote bek, klein hartje. Zei ik toch?

Anne Lichthart

Een ontiegelijk lange adem

Ayoub Louihrani

Het krachtige en strijdbare verhaal van een stadse jongen die niets uit de weg gaat om zijn doel, een eigen boerderij, te bereiken. 

Ayoub Louihrani uit Amsterdam-Oost wist op zijn veertiende al dat hij boer, fellah op z’n Arabisch, wilde worden. Nu werkt hij als invalboer op ver­schillende veehouderijen en droomt hij van de volgende stap: een eigen bedrijf. Hij heeft inmiddels ook een eigen televisieprogramma: Boer Ayoub.

We leren Ayoub kennen vanaf zijn vroege jeugd als straatschoffie in Amsterdam-Oost. Hij vertelt eerlijk over hoe hij het niet altijd makkelijk had tussen leeftijdsge­noten vanwege zijn afkomst en looks. Als begin­nende boer werd hij in eerste instantie vaak afge­wezen vanwege zijn Marokkaanse achtergrond en nog steeds moet hij soms vechten voor zijn plek. Zelfs zijn beste vrienden begrepen niet waarom hij koos voor een leven tussen de koeien, en voor­al: koeienpoep.

Ayoub vertelt over zijn liefde voor het boerenle­ven: over de vrijheid die hij ervaart als hij werkt met de dieren en over de rust van het platteland om hem heen, maar ook over het belang van deze beroepsgroep, die de laatste jaren zo vaak onder vuur heeft gelegen. Zijn enthousiasme is zeer aanstekelijk en met zijn tomeloze ambitie en doorzettingsvermogen is hij een groot voorbeeld voor een jonge generatie. Zijn populariteit is hem echter niet aan komen waaien en Ayoub heeft hard moeten vechten om zijn dromen te kunnen volgen.

Ayoub is het verhaal van de enige boer met Ma­rokkaanse roots in Nederland: een ode aan het boerenleven en het strijden voor je dromen.

In de pers

‘Ayoubs inzet is voor veel jongeren een inspiratie om je hart te volgen en te zorgen dat je daadwerkelijk tot uitvoer brengt wat je voor ogen hebt.’ Juryrapport Nouri Award 2021

‘In zijn boek vertelt Ayoub over zijn liefde voor het boerenleven. Het kan niet anders dan dat Neder­land deze jongen massaal in de armen sluit.’ Het Parool

‘Ondanks de faam wil vloggende boer Ayoub nog steeds één ding: een eigen boerderij.’ de Volkskrant

‘Het mooie van het werk op de boerderij vind ik dat je met dieren werkt en dat je eigen baas bent. Die combinatie en die vrijheid vind je volgens mij bij geen enkel ander beroep.’ Ayoub

Nizar El Manouzi

Ayoub

Jetske van der Schaar

Jij en ik dragen een uiterste houdbaarheidsdatum op de onderkant van onze ziel. Het verschil is dat ik de mijne weet. Zodra ik midden vijftig ben, verlies ik mijn verstand. Letterlijk en onvermijdelijk. 

Ik groeide zonder grootouders op, denkend dat mijn leven was begonnen als een onbeschreven blad. Wanneer ik er hard genoeg mijn best voor deed, was alles mogelijk. Ik maakte carrière, vond een lieve vriend en kocht met hem een huis. De wereld lag aan mijn voeten. Tot mijn moeder alzheimer kreeg. Rond haar vijfenvijftigste. Het was alsof ze levend stierf. Ik miste haar, terwijl ze voor me zat en worstelde met alles wat ze niet meer kon en wie ze niet meer was. Ze gleed weg en ik stond machteloos. De ziekte bleek erfelijk te zijn, met een kans van 50 procent. Wilde ik een DNA-test doen? 

Ik probeerde het duivelse dilemma te ontwijken, maar mijn lot leek zich in huiveringwekkend detail voor mijn ogen te ontvouwen. Niets was nog vanzelfsprekend. Alles wat ik had opgebouwd, brokkelde af. Op de tekening van mijn toekomst bleek reeds een vraag geschreven: laat ik me leiden door angst, of durf ik te vertrouwen op geluk? 

Eeuwige Lente is een dans met de dood als een ode aan het leven, een verhaal van liefde en een strijd voor hoop. 

Jetske van der Schaar (1980) is promovenda aan Amsterdam UMC. Ze onderzoekt medisch-ethische dilemma’s in vroege stadia van alzheimer. Regelmatig schrijft en spreekt ze over erfelijke dementie.

Auteursfoto: Anouk De Kleermaeker.

Nienke Brinkhuis

Eeuwige Lente - leven met een erfelijk alzheimergen

Anton Nootenboom

Een inspirerend en waargebeurd verhaal over de Nederlandse oud-militair Anton Nootenboom, die openhartig vertelt over zijn drie missies naar Afghanistan en de daarbij opgelopen mentale problemen. Net als veel collega’s worstelde hij na zijn missies en zijn terugkeer naar de maatschappij met zijn psychische gezondheid. Hij merkte dat het voor veel militairen moeilijk was om over hun ervaringen te praten. Dat moest veranderen, vond hij. Hij wilde aandacht voor het probleem creëren door iets bijzonders te doen: een tocht van meer dan drieduizend kilometer door Australië op blote voeten. Met de weerbaarheid die Anton toen in zichzelf ontdekte, wil hij anderen inspireren en anders laten denken over mentale gezondheid.

‘Anton, it is amazing what you are doing. Keep going champ!’ Hugh Jackman, acteur

Het is niet voor het eerst dat hij op blote voeten een buitengewone tocht onderneemt. Drie jaar daarvoor liep hij – ongetraind – op blote voeten naar het Mount Everest Base Camp. Anton is in Australië, als The Barefoot Dutchman, inmiddels een nationale held. Een succesvolle sponsorcampagne en een flinke dosis media-aandacht zorgden ervoor dat hij nu op straat herkend wordt. ‘Mensen mogen met mij meelopen en er zijn ongelooflijk veel mensen die dat aanspreekt.’

In dit boek vertelt Anton openhartig over zijn missies naar Afghanistan, zijn opgelopen mentale problemen én hoe hij die overwon. Tevens vertelt hij over zijn spannende en inspirerende tocht dwars door Australië en de levenslessen die hij jou wil meegeven. Met zichzelf als sprekend voorbeeld wil hij anderen motiveren en laten zien dat je kunt vertrouwen op jezelf en op anderen, als jij jezelf daarvoor openstelt.

In de pers:

‘‘Twee wereldrecords op blote voeten voor meer aandacht voor de geestelijke gezondheid van mannen.’ de Volkskrant

‘Nederlandse oorlogsveteraan voltooit monstertocht: drieduizend kilometer op blote voeten.’ Algemeen Dagblad

‘Op blote voeten door Australië: zo strijdt Anton tegen depressies.’ RTL Nieuws

Justus van Dillen

The barefoot Dutchman - Oorlogsveteraan met een missie: over fysieke uitdaging, kwetsbaarheid en mentale kracht

Anniek Reijmer

Doc kijkt me aan en zegt: ‘Jeetje meisje, het is een wonder dat jij hier nog zit. Met deze waardes was het aannemelijker geweest dat je hart ermee gestopt was.’ BAM! Die komt binnen. Precies wat ik al maanden gevoeld en aangegeven heb. Het gaat niet goed, mijn lichaam gaat binnenkort zeggen dat het er klaar mee is.’

Als Anniek 19 is, wordt ze heel erg ziek. Niemand snapt wat er aan de hand is. Als jaren later wordt ontdekt dat ze de ziekte van Lyme heeft, is haar zenuwstelsel al aangetast en helpen antibiotica niet meer. Op haar 25ste ligt Anniek de hele dag in een donkere, stille kamer, nauwelijks meer in staat om te bewegen of te praten. Ze is op. Dat ze haar grote steun en toeverlaat heeft verloren bij de ramp met de MH17, maakt haar situatie alleen maar nóg erger.

Maar dan begint een wonder dat nog altijd voortduurt. Met financiële steun van familie, vrienden en volslagen onbekenden gaat Anniek naar een Amerikaanse kliniek, waar de neerwaartse spiraal eindelijk wordt gestopt. Vanaf dat moment pakt ze langzaam weer stukjes van haar leven terug. 

Acht jaar later slaagt ze cum laude voor een coachopleiding en droomt ze voorzichtig van een toekomst waarin ze haar verhaal kan inzetten om anderen te helpen en te laten zien dat er, zelfs in de donkerste kamer, hoop is.

Roos van Breukelen

Wonder (dat ik hier nog zit) - waargebeurd verhaal

Chantal Eckenbach

Als Sonja, de moeder van Chantal op dag thuis opeens valt, blijkt zij door een zware hersenbloeding getroffen te zijn. Sonja is dan pas vijfenvijftig jaar.
Een door en door gezellig Brabants gezin, hardwerkende ouders die volop plannen hebben, zien van de een op de anders dag alles in duigen vallen.
Sonja’s moeder heeft als gevolg van haar hersenbloeding (CVA) verlammingsverschijnselen, ze kan niet meer lopen en moeizaam praten.
Het lange hersteltraject is zwaar maar het allerergste is de constante heftige pijn die Sonja heeft. Dag in, dag uit. Geen enkele pijnmedicatie geeft verlichting van de pijn.
 
Tot ieders schrik overweegt Sonja na vier intense jaren pijn euthanasie. Ze is ten einde raad maar Chantal wil en kan haar moeder nog lang niet missen.
Zij besluit op zoek te gaan naar deskundigen in pijnbestrijding. Wie en waar dan ook. Via professoren in Amerika, Engeland en België komt Chantal uiteindelijk in contact met twee neurochirurgen in Nederland.

Zij hoopt dat haar verhaal een steun is voor ieder gezin in een soortgelijke situatie. “Geef nooit op. Ik heb altijd geloofd in de kracht van de wetenschap”, aldus Chantal die als een leeuwin vocht en nog steeds vecht voor de juiste hulp voor haar moeder.
 
"Dit boek PIJN over wat de gevolgen kunnen zijn van een CVA op het lichamelijk functioneren en over de wanhoop door ondraaglijke pijn is zeer helder beschreven.
Het is een boek voor iedereen die betrokken is rondom leven met chronische pijn." - Drs. E. Kurt, functioneel neurochirurg Radboudumc & lid Pijn Alliantie In Nederland (PAIN)

Jennifer van Brenk

NAU Uitgeverij

Pijn - De helse impact van leven met chronische pijn: De helse impact van leven met chronische pijn

Kathalijn Kalawati Vergeer

Wanneer begon het leven van Kathalijn Kalawati nou echt? In 1988, toen ze als Kalawati in India werd geboren? In 1990, toen ze als geadopteerde naar Nederland kwam en Kathalijn werd? In 2016, toen ze haar biologische moeder vond? In 2019, toen ze ontdekte hoe ze ooit werd verwekt? Of pas eind 2023, toen ze zelf nieuw leven op de wereld zette?

Kathalijn Kalawati Vergeer kiest zelf niet voor één van die data: op ál die dagen – en nog wat andere – begon voor haar een nieuw leven, vertelt ze in dit meeslepende, aangrijpende en vaak humorvolle verhaal over een jonge vrouw op ontdekkingsreis.

Nieuw Leven is niet zomaar een ‘adoptieverhaal’, maar juist veel meer dan dat. Het is een kleurrijk verhaal met een boodschap die voor de meest nuchtere lezer nog herkenbaar zal zijn: waar je ook vandaan komt, iedereen is op weg naar dezelfde bestemming: zichzelf.

Inspirerende levensverhalen - Seri buku

Inspirerende levensverhalen - Seri buku

Buku-buku Inspirerende levensverhalen secara berurutan

Dengarkan dan baca